Een collega-coach heeft mij gevraagd of ik een versnellingssessie met drie directeuren van één bedrijf wil doen die hij begeleidt. Hij wil ze laten voelen waar ze in hun samenwerking sterk staan en waar er nog ruimte voor verbetering is. Op dit moment is er even genoeg gepraat met elkaar, nu is het tijd voor ervaren en voelen. Die sessie wil ik samen met mijn paarden-collega’s graag verzorgen!
Op de dag dat de mannen langskomen regent het pijpenstelen. Gelukkig werk ik in een overdekte buitenbak (of open binnenbak, zo je wilt) en hebben we zo wel de lusten en niet de lasten van in de buitenlucht werken. De mannen, we noemen ze hier Henk, Jan-Jaap en Dirk, zijn goed voorbereid en komen in spijkerbroek aanzetten. Aan de zijkant van de bak observeren Sietse en Kaya vanuit hun stallen nieuwsgierig de mannen in hun doen en laten.
Na een introductie over het hoe, wat en waarom van paardenfeedback geef ik de mannen een eerste opdracht. Ik vraag de mannen met een afzetlint de rijbak in 2 helften op te delen, zodat we straks aan één kant ervan met een paard kunnen werken. Altijd boeiend om te zien wat er dan gebeurt. Een van de mannen, Dirk, pakt het lint op en zegt tegen zijn collega’s; “laten we dit varkentje eens wassen”, en gaat gelijk druk aan de slag. Jan Jaap begint mij allerlei vragen te stellen over de te nemen stappen en het proces an sich. Henk bekijkt het geheel van een afstandje. …….
Als het lint hangt vraag ik de mannen wat ze ervaren hebben. “Ja zo gaat het op kantoor ook, Dirk gaat aan de slag, ik stel de vragen en Henk wacht het allemaal eens rustig af,” zegt Jan Jaap. “Logisch dat we dat hier ook weer doen.” We praten kort over patronen die we ons eigen hebben gemaakt. Waar we heel goed in zijn die te behouden, want dat is onze houvast. Okee, vraag ik, en is dat zo goed voor jullie? “Nou, ik zou het wel eens fijn vinden als iemand anders dan Dirk het volgende stokje oppakt”, zegt Jan Jaap. Ik vraag hoe dat er dan uit ziet en geef dan aan dat de heren dat dan maar eens gewoon moeten gaan uitproberen. Ik haal Kaya erbij en zet Sietse los aan de zijkant van de bak.
De heren krijgen de opdracht om Kaya naar de andere kant van de bak te brengen. “Laten we dat eerst maar eens met jullie gebruikelijke aanpak doen”, geef ik aan. Dirk kiest ervoor het paard gelijk flink bij het halster te pakken en erg voortvarend aan de slag te gaan. Kaya is hier niet van gediend en zet de rem erop. Jan Jaap en Henk staan erbij en kijken ernaar. Ik laat de mannen even hun gang gaan om te kijken hoe dit zich ontwikkelt, maar het wordt er niet beter op. Kaya weigert mee te lopen. En ook aan de zijkant van de bak lijkt het of Sietse zichzelf schrap zet.
Time- out
Dan las ik een time out in en vraag wat er gebeurt. “Dat paard moet gewoon meelopen”, geeft Dirk terug. Ik vraag aan de mannen: “hoe gaat dit bij jullie op kantoor? Als jullie medewerkers een opdracht moeten uitvoeren, wordt dit dan ook zo gebracht?” De stilte die hierop volgt wordt doorbroken door Henk die aangeeft dat dit daar ook zo gebeurt en dat hij ineens door de weerstand van het paard de weerstand van de medewerkers herkent. We staan even stil bij de consequenties hiervan en wat er hier in anders kan.
“laten we eens kijken hoe we dit ‘anders’ er uit ziet”, zeg ik, “want gelukkig is dit Kaya, een paard, en niet een medewerker. Paarden doen geen aannames, nemen geen posities en zijn niet bevooroordeeld. Dat zijn vooral zaken waar wij mensen goed in zijn. Paarden zijn in het nu en willen graag met je aan de slag om het veilig te maken.”
Ik vraag Dirk of hij het nog een keer wil proberen, maar dan op een andere manier. Dirk blijft aarzelend staan en in plaats van gelijk in actie te komen vraagt hij: ‘maar hoe moet ik dat doen dan?’ Ik geef hem een aantal opties en Dirk probeert nog een keer. En zie, daar Kaya loopt gewillig met Dirk mee. Ik vraag aan Dirk: “hoe zou je dit kunnen vertalen naar kantoor? Hoe kan je het daar anders doen?” Dirk geeft aan dat hij verschillende mogelijkheden hiervoor in zijn rugzak heeft zitten, maar deze door de hectiek van de dag voor het gemak vergeet. Nu nemen we de tijd die mogelijkheden eens te gebruiken en kijken naar het effect erop bij Kaya.
Nieuwe connectie
Nu hij gevoeld heeft hoe het werkt bij zijn medewerkers, via de actie met het paard, is er een andere connectie in zijn hoofd ontstaan. Hij neemt deze ervaring mee in zijn systeem en wordt, als dit nu op kantoor gebeurt, geconfronteerd met het beeld van een weigerend paard. En daarbij heeft Dirk nog twee prachtige collega’s die, zo blijkt later in de sessie, ook voorop kunnen lopen en dan een hele andere aanpak kiezen. Een aanpak die ook werkt en goed voelt voor hun alle drie én voor Kaya, die vrolijk met hun meedoet.
Het vraagt om lef van een coach een collega- coach te vragen hem of haar te helpen met coachees. Soms is net dat duwtje vanuit een ander perspectief datgene wat het proces verder helpt. Of geeft het doen (waar ik dan juist van ben) wel ruimte voor andere inzichten. Ik voel mij vereerd dat ik regelmatig door collega- coaches gevraagd wordt een doorbraaksessie of versnellingssessie te mogen verzorgen. Dit gebeurt altijd in nauwe samenspraak met de coach die de coachees uiteindelijk begeleidt.
Ik ben benieuwd of jij ook wel eens zo’n samenwerking hebt ervaren en hoe dit jou, als coach of als coachee, bevallen is. Laat het me alsjeblieft weten.
Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Wil je dit doorbreken? alles anderZ begeleid managers en teams in het daadwerkelijk realiseren en verankeren van veranderingen. Zowel in het brein, als het hart én het lichaam.
Ik daag je graag uit! Kom ervaren wat paardencoaching voor jou kan betekenen!
Wij kunnen eindeloos verhalen vertellen over paardencoaching en wat het met mensen doet. Maak je eigen verhaal en kom langs! Boek een 1 op 1 sessie
Recente reacties